Huizenaanbod
Column 2
mijn-tips-voor-nice
Waar wil je wonen aan de Côte d’Azur?
Heiko Hulsker is architect en heeft een kantoor in Antibes: www.plansud.com
Het is vaak onderwerp van gesprek bij Nederlanders die kiezen voor een tweede huis in de Côte d’Azur. “Wat zou jij doen?” vragen ze aan de architect, “als alles mogelijk zou zijn”. Maar de ideale plek bestaat niet en is natuurlijk voor iedereen anders. Voor mijn gevoel ging de generatie die huizen bouwden of verbouwden in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw automatisch naar Mougins en omstreken. Voor mijn generatie is het iets minder goed te begrijpen wat juist daar nu de doorslaggevende verleidingen waren. Wellicht bood op dat moment die regio de beste value for money.
In deze tijd lijken de meeste verleidingen in de buurt van Sainte-Maxime te liggen. De stad ligt beschut door de bergen van het Massif des Maures, heeft mooie stranden en veel winkels en restaurants. Wel spijtig dat in 1944 met Operatie Dragoon met zwaar geschut door de Amerikanen het oude historische centrum is verwoest en daardoor mist het nu wel iets. Dit is dan ook het grote verschil met Saint-Tropez, waar het oude centrum met z’n haven karakter aan het stadje geeft. Met de mooiste stranden van Zuid-Frankrijk en het prachtige dansende achterland is Saint-Tropez de meest indrukwekkendste plaats om te vertoeven. Het is alleen niet heel eenvoudig om er te komen, omdat het zo populair is. Dichter bij het vliegveld is toch wel een pre, zoals Cannes en Antibes. Deze plekken liggen in een meer stedelijke omgeving wat het ook boeiend maakt doordat het toerisme maar een gedeelte van het dagelijks leven bepaalt. De meeste Nederlanders die op het vliegveld van Nice landen, gaan direct westwaarts, de Monaco-gangers daargelaten, die hebben andere motieven. Maar eigenlijk is de oostkant minstens zo interessant. Er zijn weliswaar geen echte stranden en de kavels zijn door het berglandschap vrij klein, maar de schitterende oude en rijke architectuur en het prachtige zicht op het schiereiland Cap-Ferrat met z’n Villa Ephrussi de Rothschild zetten de toon. Er is hier wellicht wel wat minder te beleven maar dan zijn Nice en Monaco wel plezierig dichtbij.
Column 2
mijn-tips-voor-nice
Is Zuid-Frankrijk mooi?
Heiko Hulsker is architect en heeft een kantoor in Antibes: www.plansud.com
Natuurlijk is Zuid-Frankrijk mooi maar lang niet overal. Dankzij het fijne weer en het prachtige glooiende landschap, met op de achtergrond de uitlopers van de Alpen, is het sowieso schitterend om er rond te rijden. De Flevopolder heeft met zijn strakke ordening en oneindige vergezichten ook een bijzondere schoonheid. Het is een prachtig Hollands landschap. Nu heb ik twee kinderen die in Groningen studeren, maar vanuit Haarlem is de weg door de polder na enige tijd toch wel eentonig. De dansende glooiende wegen van de Alpes-Maritimes en de Provence gaan eigenlijk nooit vervelen.
Toch is niet alles wat je ziet van grote kwaliteit. De teleurstelling ontstaat in het gebied tussen het open landschap en de centra van dorpen en steden. De randen van de stad, de overgangsgebieden, kunnen echt vreselijk zijn. Niet alleen lelijk maar ook wanordelijk en rommelig. Stedenbouw mag een Nederlandse uitvinding zijn, in Frankrijk is het geen groot goed. Als je bijvoorbeeld van het centrum van Cannes naar de Royal Mougins Golfclub rijdt, een van de mooiste golfbanen van Zuid-Frankrijk, dan wachten je vele visuele ontberingen.
Een kakofonie van kantoren en bedrijfsgebouwen in de meest rommelige samenstelling die je je kunt voorstellen. Je zou haast denken dat een welstandscommissie hier niet bestaat, maar die is er wel degelijk. Er is nauwelijks sprake van enige ruimtelijke organisatie of ordening die structuur geeft aan de bouwontwikkelingen op stedenbouwkundige schaal. Zo kun je een bouwmarkt, een appartementengebouw, een Lidl-supermarkt en nog een kantoor in dezelfde straat aantreffen. Verbonden door een serie parkeerterreinen. Allemaal met verschillende ambities, of misschien met minimale ambities.
Nog specifieker wordt het overigens als je bij een van die bedrijfjes op kantoor komt; het gebouw en het interieur vallen vaak niet mee. Het verbaast mij dikwijls dat de Fransen, die zulke mooie dingen kunnen maken, het in deze gebieden zo laten afweten. Het lijkt erop dat iedere eigenaar gewoon mag maken wat hij wil, zowel in functie als in architectuur. Wellicht klinkt dat sympathiek maar het eindresultaat is dat niet. Het komt doorgaans ad hoc tot stand en de samenhang is ver te zoeken.
Nu zijn de overgangsgebieden van stadscentra naar landelijke gebieden per definitie de zwakste plekken. Maar in Frankrijk lijkt dat nog erger dan in Nederland. Als je de stad Haarlem inrijdt via het bedrijventerrein van de Waarderpolder, dan is dat ook geen feest voor het oog, integendeel. Toch zit daar nog een plan achter en zou het nog wel iets kunnen worden. In Zuid-Frankrijk lijken de suburbs wel de lelijkste en meest kansloze gebieden van het land.
Gelukkig wordt dit dan weer gecompenseerd door extreem mooie plekjes als het centrum van Mougins of Saint-Paul-de-Vence. Deze weergaloze locaties doen de rommel op de weg ernaartoe meteen vergeten.
Column 2
mijn-tips-voor-nice
Leven in twee landen
Heiko Hulsker is architect en heeft een kantoor in Antibes: www.plansud.com
Leven in twee landen is interessant, geeft ontspanning en energie. Als architect probeer ik zo vaak mogelijk in mijn Franse kantoor te zijn. Mij wordt regelmatig de vraag gesteld of al dat reizen geen energie vreet.
Het antwoord is: “nee zeker niet!” Ik kan het aanbevelen (buiten coronatijd dan!) omdat het me juist zoveel energie, inspiratie en rust geeft. Bij het landen in Nice word ik meteen vrolijk van de mooie blauwe lucht en de typische geur die de meeste lezers die hier ook weleens komen wellicht zullen herkennen. Meteen zin om aan de (werk)dag te beginnen. In het vliegtuig bedenk ik de meeste creatieve concepten voor mijn opdrachtgevers. De ideeën vanuit Nederland neem ik graag mee
en pas ik toe in Frankrijk. Het is voor mij een soort kruisbestuiving: de combinatie van wonen en werken in Nederland en Frankrijk.
In Frankrijk is er rust en ruimte om na te denken over de beslissingen die je neemt
in je leven in Nederland. Doordat ik letterlijk afstand neem van de vrolijke hectiek die ik
in Nederland ervaar en minder afleiding heb doordat ik niet op elke impuls hoef en kan reageren, ontstaan de mooiste ideeën.
Het minder bereikbaar zijn geeft mij de mogelijkheid om enige afstand te nemen
van de projecten in Nederland, waardoor mijn observaties helderder worden en ik weloverwogen beslissingen kan nemen.
De mensen in Zuid-Frankrijk zijn over het algemeen een stuk opgewekter, doordat ze
in een soort van permanente vakantiesfeer leven. Dit werkt aanstekelijk. Ik krijg ongemerkt veel meer werk verzet in Frankrijk. Onze opdrachtgevers bestaan voor de helft uit Nederlanders en voor de andere helft komen onze klanten uit Noord-Europa. Bijna alle klanten hebben een tweede huis in het
gebied van Monaco tot Saint Tropez. Op ons Nederlandse kantoor werken 25 werknemers, op ons Franse kantoor 7. Als het te druk wordt in Frankrijk helpt Nederland mee. Veel Nederlandse opdrachtgevers komen hun plannen op ons kantoor in Haarlem bespreken. Deze plannen worden dan in Frankrijk uitgevoerd door Engelstalige Fransen en dat is plezierig. We zijn waarschijnlijk het enige bureau in Nederland dat dit kan aanbieden. Leven in twee landen geeft mij energie, inspiratie en levensvreugde. Het leven in Frankrijk is leuk, maar wordt nog leuker omdat je juist in beide landen lééft.