Op de Avenue Montaigne zitten Dior en hotel Plaza Athénée. Bij het modehuis zie ik altijd lange rijen staan. In het hotel mochten we – voor werk – ooit aan een peperduur glaasje nippen.
Iets verderop, op de Champs-Élysées, staat het vlaggenschip van Louis Vuitton – ook al met dagelijkse lange rijen – en verkoopt sterpatissier Pierre Hermé zijn macarons – die we ook al eens voor werk mochten proeven. Ja, mijn werk is soms erg leuk.
Loop naar het oosten en je belandt op de Rue du Faubourg-Saint-Honoré. Daar staat het Élysée, het presidentieel paleis, en strooien vermogende consumenten met geld bij Hermès en Jimmy Choo. En als je tot slot iets verder door loopt, eindig je op Place Vendôme. Met natuurlijk het Ritz-hotel, Van Cleef & Arpels, Breguet, en – voor alle klanten van wie het geld nog niet op is – vermogensbeheerder J.P. Morgan.
Het beschreven deel van Parijs vormt zo’n beetje het mondiale epicentrum van luxe. Klanten uit Saoedi-Arabië en Amerika lopen hier in en uit. Toeristen uit Nederland vergapen zich aan de etalages. Er worden door de opgeteld ongeveer 500 winkels jaaromzetten van vele miljarden geboekt. Alleen al op de Rue du Faubourg-Saint-Honoré zitten 121 (luxe)bedrijven met 35.000 werknemers die samen 2,5 miljard omzetten, meldt het winkelierscomité. Op de Champs-Élysées wordt jaarlijks 1,5 miljard omgezet. Een winkel hier, aan de kant met de even nummers (waar de zon op staat), betaalt rond de 15.000 euro huur per vierkante meter per jaar. Op de Avenue Montaigne kocht Chanel in 2024 nog een winkelpand voor 250 miljoen euro.
De drie straten en het plein hadden tot nu toe allemaal hun eigen winkelierscomité. De oudste werd zelfs al in 1902 opgericht. En allemaal kwamen ze op voor de belangen van hún winkels. Maar dat werkt niet meer. Parijs is grondig aan het veranderen, met z’n fietspaden en vergroening. Dat raakt álle gebieden, niet alleen één winkelstraat. En de mondiale competitie om toeristen te trekken is keihard. Dan werkt het niet als één winkelierscomité in Parijs een pr-campagne start.
De vier comités gaan daarom nu samenwerken om met één stem naar buiten te treden als dé vertegenwoordiger van ‘Le Chic Parisien’. “Er zijn onderwerpen die ons allemaal aan gaan”, zei voorzitter Marc-Antoine Jamet van het Champs-Élysées-comité. “Dat gaat van bewegwijzering tot groenvoorzieningen en van toeristische routes tot beveiliging.” Virginie Bamberger van het Montaigne-comité zei: “Samen leggen we meer gewicht in de schaal bij onderhandelingen met de overheid, of het nou gaat om culturele activiteiten in onze buurten of de aanleg van trottoirs.”
Het werd tijd. Want of je nou Jimmy Choo’s koopt of niet: luxe is hét uithangbord van Parijs. Het is de magneet voor toeristen uit de hele wereld. Vanwege mode en parfums speelt Parijs aan de lopende band een hoofdrol in Hollywoodfilms. Het was niet voor niets dat president Macron vorig jaar zei dat hij persoonlijk bij Netflix zou lobbyen om [Emily in Paris] ook in Parijs te blijven filmen. Emily is een lopende reclamezuil voor Parijse luxe.
De luxebranche bundelt dus de krachten. En het is al duidelijk welke prioriteiten er zijn. Net als het linkse stadsbestuur willen de chique-winkelierscomités hun straten leefbaar houden. Dus komt er meer ruimte voor voetgangers en meer groen. Want zelfs big spenders lopen niet graag in Parijse uitlaatgassen.
Archief